Pewne rozdanie

Marzenia nie zanikają ależ skąd
cóż za błędne stwierdzenie w dobie zagranicznych snów.
One tylko czasami poważnieją zmieniają tory
spoufalają się ustępują miejsca w kolejce.

Miałem być ulubieńcem mediów. Przedstawienia szkolne
teatrzyk przy domu kultury. Początki
aż później ta rola to przedstawienie
o którym huczeć cała Polska miała.
Huczało czywiście że huczało
mnie w głowie po bankiecie.

Poezja nadeszła z czasem została potraktowana
poważnie. Natchnienia myśli bijące się bezustannie
dyskusje wywiady i wydanie
zbiorowe przy okazji konkursu.
Ktoś tam się zachwycał na scenie
zestawieniem kilku słów które ja zasłyszałem
przypadkiem gdzieś na ulicy a może w autobusie.

Za tydzień mam urodziny (o pamięć proszę)
za dwa miesiące dziecko. Półki empiku uginają się
pod Wojtyłą Świetlickim Pawłem Drugim Herbertem
dla mnie miejsca nie wystarczyło.
Mnie tylko internet przyjmuje komentuje
ja tylko przedstawienia w domu choć cicho sądzę
że z niektórych oskar by był
a już glob na pewno.
Polska huczy
ptasia grypa świńska grypa kacza grypa.
Proszę się nie martwić. Marzenia nie zanikają
są może tylko na każdym kroku jebane w dupę
a dla mnie lepiej jeszcze nie było.